Frankrijk Encore: Canal lateral de l'Aise, Canal de l'Aisne à la Marne, La Marne - 11 tot 27 juni

Dag 74 (38) zat 11 juni – Bourg-et-Comin → Cormicy – 25,1 km – 5 sluizen
Eerst 20 km zonder sluizen over le Canal latéral à l’Aisne, dat schiet lekker op!  Ja ja, de reis is het doel. Maar met 10 km per dag komen we nooit in het zuiden natuurlijk. Bij de afslag naar le Canal l’Aisne à la Marne worden we bediend door een hele vriendelijke jonge sluiswachter die graag zijn Engels met ons wil oefenen. Zijn Engels en mijn Frans zitten op hetzelfde niveau, dus er komt heel wat non-verbale communicatie bij kijken. Willen we water, willen we ons vuilnis kwijt? We moeten onze telecommander weer inleveren. We varen een goed onderhouden kanaal op. Het wordt breder, meer uitzicht, mooie glooiende velden met rijpend goud graan. We moeten de sluizen nu activeren met een draaistok. Na een kort dagje varen, aanleggen bij een sluis en een picknickplek (waar een groepje jonge mensen feest komen vieren). G op de fiets naar een dorp verderop. In een oude telefooncel, omgedoopt tot weggeefhoek, vind ik een gratis Aerobic Stepbankje. Net nadat A gisteravond met het keukentrapje oefeningen had staan doen. Heel apart. ’s Avonds gezellig boekenclub via Zoom: Aleksandra van Lisa Weeda. Een prachtig boek over een familiegeschiedenis in Oekraïne, gepubliceerd voor de oorlog uitbrak.

Dag 75 (39) zon 12 juni – Cormicy → Courcy (Verrerie) – 8,32 km – 5 sluizen
Vandaag een kort dagje varen, want we willen morgen niet in Reims stoppen maar in één keer door de drukke stad heen. Wat  lastige sluizen vooral door de zijstroompjes en wat wind.  G raakt totaal gefrustreerd van een visser (‘rood petje’) die geen mm opzij wil bij onze aanlegmanoeuvre. Probeer in m’n abominabele Frans uit te leggen dat wij maar 50 m hebben om ergens aan te leggen en vissers kunnen kiezen uit 5 km kade. Maar nee: ik woon hier, ik sta hier in het midden van de aanlegkade, zoek het maar uit. Probeer ook nog uit te leggen dat er nog zo’n schip aankomt en dat we na het aanleggen kunnen opschuiven, zodat hij gewoon weer verder kan vissen. Uiteindelijk lijkt hij toch iets te begrijpen en gaat hij wel weg. Vissers snappen niet dat je met zo’n groot schip in ondiep water onmogelijk even van koers kan veranderen en om hun hengels heen kan. Als de modder is neergedwarreld blijkt het een rustige plek met aardig wat schaduw.

Dag 76 (40) – ma 13 juni – Courcy → Sillery (Reims) → Beaumont-sur-Vesle 26,46 km – 6 sluizen
Het wordt langzaam weer drukker, meer bebouwing. Het fijne van varen is, dat je altijd de tijd krijgt om aan veranderingen in het landschap te wennen. We varen door big city Reims en daar zien we de eerste vrouwelijke visser. We begrijpen nog steeds niet wat de lol is van dagen aan de kant zitten met hele kapitale uitrusting, tent, koffers, bootjes met remote controle die ze aas laten uitgooien, een ieniemienievisje aan de haak slaan, haak uit de bek trekken en de vis weer teruggooien. Eet ze dan op. Maar goed, ieder zijn ding. Bij de laatste sluis van Reims liggen we heel lang te dobberen met rood/groen voor een open sluis, zou het licht het niet goed doen? We varen dan toch maar voorzichtig naar binnen. In Nederland kan dat, maar in Frankrijk doe dat je dus één keer, want nu is het automatische proces verstoord en we moeten de VNF weer bellen. Na een half uurtje komt er weer iemand: Trop vite, huh? Doucement, doucement. Duizend excuses van onze kant. Mais c’est pas grave, madame. De DD heeft door onze actie een uur vertraging. Handig, hè?
In Sillery aan een kade naast de jachthaven leggen we aan, DD langszij. Een Engelse vakantiespits (I don’t want to be rude) vindt dat we weg moeten, want zij hebben gereserveerd, en dus wij niet. Maar het schip kan er prima tussen. Wij gaan grote boodschappen doen bij de Intermarché op 200 m afstand.
La capitainerie komt langs: de kade hoort toch bij de jachthaven en een andere boot heeft gereserveerd. Bovendien vonden we het wat te duur om te blijven liggen, dus hup weer verder. In de achtertuin van de VNF een paar sluizen verder vinden we zo’n mooie plek, dat we besluiten een extra dagje te blijven liggen.
Dag 77- di 14 juni - dagje klussen, wassen, plantjes kopen. Ik laat 2 planten achter op het veldje: eentje van mijn moeder en eentje van Remco, allebei op. Ik denk dat ze hier een prachtige oude dag hebben.

Mooie fietstocht, G spot de allereerste pizza-automaat voor koude en warme pizza’s bij de ingang van een sportschooltje en weer een  enorme begraafplaats voor duizenden jongens uit de 1e WO. Ik verlies mijn portemonnee op straat, maar vind hem ook weer. Pff. 3 x op en neer naar een bakker 4 km verderop.

Dag 78 (41) – wo 15  juni –  Beaumont-sur-Vesle  → Condé-sur-Marne – 20,10 km – 1 tunnel, 9 sluizen
Prachtige vaardag: 1 schutting omhoog, een tunnel en 8 omlaag. De tunnel is prachtig, goed verlicht en mooi metselwerk, mooie glijrand aan stuurboord. Met behulp van bordjes aan de wand bereken ik de snelheid: 4,8 km / uur.  De tunnel is één boot breed. We moeten even wachten op een huurspits: omgebouwd tot luxe vakantieboot 38,5 x 5,05 m met welgeteld 2 toeristen, in jacuzzi op het voordek. Moet je wel wat centjes meebrengen. Die omgebouwde spitsen zie je hier nu regelmatig. De sluisjes erna zijn goed onderhouden, mooi afgewerkte randen, veel bolders op de juiste plek. We glijden erin en eruit. We vinden een plekje vlak voor de afslag naar de Marne. Klein jachthaventje met ook wat bolders (w.o. 1 hele mooie) ver uit elkaar net na de sluis en godzijdank heel veel bomen. Het is wat puzzelen voordat we goed liggen, wat uithouders tegen een ondiepte, grasanker, damwandklem, lantaarnpaal, bolder (met kunst!) maar dan liggen we en kunnen we neerzijgen onder de bomen. Het dorp heeft wel een bakker, weer een pizza-automaat en een distributeur automatique de produits fermiers. Uit die laatste kun je groente, eieren, pastamaaltijden, koekjes etc. etc.  uit allerlei gekoelde vakjes trekken. Je vraagt je af wat voor samenhang er nog is in de dorpen, nu vrijwel alle middenstand is verdwenen of geautomatiseerd.

Dag 79 (42) – do 16 juni – Condé-sur-Marne →  Cumières  – 20,81 km – 4 sluizen
Het is al goed warm ’s morgens vroeg. Rechtsaf le Canal de la Marne op, we varen zo de groene soep in. Ook nog eens ondiep dus het schip moet zwoegen. Wij herinneren ons de Marne en het kanaal als breed, weids en groen met fris water. 21 jaar geleden hebben we dit water stroomopwaarts gevaren, nu de andere kant op. Verderop wordt het vast beter. De eerste sluis ligt zo vol waterplanten, dat de deuren niet open willen bij de DD. Maar de VNF is snel ter plaatse.  De volgende sluis wil niet open voor ons. Dus weer bellen. De VNF-collega is 4 andere bateaux aan ‘t helpen en daarna zijn wij aan de beurt. Goed voor je Frans deze hindernissen! We varen nu echt door champagneland: velden vol witte druiven en in elk dorp champagnehuizen. De DD heeft een plekje vrijgehouden aan een voor ons bekende steiger, met gratis stroom en water. De vorige keer kwam de burgermeester ons persoonlijk aansluiten, nu kunnen we gewoon inprikken. Wij hebben aan het einde van de dag schaduw van een grote boom, Ruud en Ann liggen in de volle zon te bakken.

Dag 80 – vrij 17 juni:
Ruud en Ann varen verder, wij blijven nog een dagje. G fietst naar Epernay en maakt een praatje pot op de sluis. Hoe laat kunnen we ’s morgens weg? Na rijp beraad met onszelf hebben we besloten dat we iets minder willen varen gemiddeld per dag en vroeger vertrekken, zodat varen en rust meer in balans komt voor ons.

Dag 81(43) – zat 18 juni – Cumières → Jaulgonne – 35,46 km – 4 sluizen
Vroeg vertrokken! Bij de 1e sluis (nieuwe regio) krijgen we weer een Sesame. Na 3 uur varen kijken we uit naar een ligplaats, maar het duurt even voor we een passende vinden. Helaas geen schaduw, dus alle parasols en lappen worden in stelling gebracht. Het is heet, heet, heet. Temperatuur buiten komt boven lichaamstemperatuur uit. Bovendien blijkt dat 50 m verderop botsautootjes zijn. Met  na elke ronde zo’n kermisjingle en non-stop Franse housemuziek. En later probeert een zangeres van een live-bandje hier bovenuit te komen. De DD ligt een paar km verderop in de schaduw bij een eiland, maar wij  zijn te lamlendig om te verhalen en gaan dan maar elk uur in het water liggen. De plaatselijke jeugd komt ook nog gezellig bij ons hangen. Omdat het zo verschrikkelijk heet is, G op blote voeten aan dek. Wordt direct afgestraft met een gekneusde (gebroken?) teen.

Dag 82(44) – zon 19 juni – Jaulgonne → Mont St Père – 5,97 km – geen sluis
Bij onze vorige trip zijn Margot en Maya hier aan boord gekomen. Het is nog net herkenbaar. Alles is netter, afgesloten, mooie bomen verdwenen. We gaan voor de sluis liggen, de DD ligt er al. Zij erdoor en daarna doen de deuren het niet meer. Desolé, un grand problème, le hydraulic poef, ne marche plus. Morgenmiddag komt er een technische ploeg en zullen ze ons “bevrijden”. We gaan ervanuit dat het mankement verholpen kan worden. Zo niet, dan zijn we gescheiden en kunnen we pas over 2 maanden of zo weer bij elkaar komen. Maar zover is het nog niet, we liggen op een prachtig plekje en het is niet meer zo heet als gisteren. Het gaat zelfs regenen ’s nachts, zalig. We fietsen naar Chateau Thierry voor palaver op de DD. Mooi plaatsje. De geboortestad van de dichter en fabelverteller Jean La Fontaine. De raaf en de vos, de krekel en de mier. Wie is er niet mee groot gebracht?

Dag 83(45) – ma 20 juni – Mont St. Père → Chateau Thierry – 8,28 km – 1 sluis
De sluis is toch al vroeg gerepareerd, maar we gaan eerst A hardlopen, G zwemmen. Vertrek na de lunch. Bij het binnenvaren van de stad krijgen we een veel te hard varende charterbak op ramkoers, die toch maar wat bijstuurt op het allerlaatst. Pff (klootzak). We leggen aan aan een hoge kade met de schrik nog in ons lijf met de stroom mee, niet handig. Gelukkig staan Ruud en Ann daar om een trosje aan te pakken. We zien dat er een enorme kermis wordt opgebouwd langs de hele kade. Nee hè, ’t zal toch niet! G gaat informeren: gaat gelukkig pas vrijdag van start.
We gaan groot inslaan met een fietskar bij een enorme Leclercq en beklimmen de berg naar het Chateau van Thierry op de fiets. Dat gaat maar net. Indrukwekkend, ook prachtig uitzicht.

Dag 84 (46) – di 21 juni – Chateau Thierry → Charly sur Marne – 15,99 km - 1 sluis
Ruud en Ann blijven nog een dagje liggen. Vanmiddag kunnen ze medicijnen voor Juuls ophalen. Wij slingeren verder over de Marne. Wat een fijne rivier en wat hebben we het goed. Beetje regen, beetje zon, prachtige ligplaats (die is nauwelijks veranderd in 20 jaar), Super U en balkende ezeltjes. En een visser die mij komt vertellen dat er aan de kade wel veel vissers zijn, maar dat de boten voorrang hebben. Ik val om.

dag 85 – woe 22 juni
Zalige dag met, ja het wordt saai: hardlopen, zwemmen, fietsen, bakkertje, prutsen met de kruidenplantjes, boek uitlezen. DD komt langszij, we houden een plekje vrij voor de Johanna die vanwege de kermis ook uit Thierry is vertrokken.

Dag 86 (47) – do 23 juni Charly-sur-Marne → St. Jean les Deux Jumeaux – 34,00 km – 3 sluizen
We wilden vroeg weg, maar het jachtje aan de overkant is ons voor en gaat ook nog tanken in de sluis. Net als wij en de DD trouwens. Er is een ieniemienie marktje in Charly en ik scoor nog 2 fijne basilicum plantjes. Ruud is eindelijk zijn afgewerkte olie kwijt bij een depot, na enige overredingskracht. Huisvuil kwijtraken is op de Marne ook best lastig. De containers op de sluizen zijn allemaal verdwenen. We willen lekker vroeg stoppen bij Courtaron, prachtige plek waar we 21 jaar geleden ook gelegen hebben, maar G wordt gek van een piep van een transformator o.i.d., dus toch weer verder. Zo wordt het een lange vaartocht i.p.v. een korte.
De Marne blijft prachtig, breed slingerend, groen, ijsvogels en reigers, met ruime doorkijkjes, mooie spoorbruggen van eind 19e eeuw, bomen doen hun best om de strijd om de ruimte te winnen. De druiventeelt voor de champagne is ook duidelijk afhankelijk van de rivier.

Het is weer tijd voor een verse pesto pasta, we zitten onder een grote boom aan de kade. De grasmaaiers vallen eindelijk stil, zongerijpte tomaten, de Syrah rosé van het huismerk van de DD ‘Roche Mazet’ smaakt zalig, het geitenkaasje met mirabellen van de ochtendmarkt is ook niet mis, Franse koekjes, chocola en koffie van Ann: 4 goden in Frankrijk. Het wordt een lange zwoele zomeravond.

Dag 87 (48) – vrij 24 juni – St. Jean Les Deux Jumeaux → Isles-les-Meldeuses - 12,93 km – 1 sluis
Kort vaartochtje, mooi plekje voor even sluis. Even later arriveert de DD. Sluis is weer manueel bediend. Vriendelijk dorp. We dumpen onze vuilnis in een prullenbak van een speelterrein achter ons. Ik fiets er naartoe, André gooit de vuilniszak over het hek. In het dorp een Marokkaanse minimarket met lekkere gateaux (voor morgen) en een schuur met lokale producten. Lekker weertje: bewolkt, frisse wind. Vandaag voor de verandering geen A (appels), B (bananen), C (citrusvruchten) maar een D (druiven) dag. Nog één weekje het ABC dieet en dan weer een tijdje stoppen.
We maken een fietstochtje langs de Ourcq, die hier vlakbij heel apart de Marne bijna aantikt maar wel 30 m hoger en doorloopt tot Parijs. Je zou verwachten dat de Ourcq hier zo leeg kan storten in de Marne.

Le Canal Ourcq (108 km) is geopend in 1822 (Napoleon). Het moest Parijs ook in tijd van droogte van drinkwater voorzien. Hiertoe werd water uit 5 rivieren waaronder van de Marne naar het riviertje de Ourcq geleid. Deze werd gekanaliseerd met 9 sluizen uitmondend in het bassin de La Villette in Parijs, dat 25 hoger dan de Seine ligt en zodoende heel Parijs van drinkwater kon voorzien. Verder werd er graan, hout en post over het kanaal vervoerd. Vlakbij onze ligplaats bevindt zich het pompstation Villers-les-Rigault: een scheprad met een doorsnede van 10 m, aangedreven door de waterkracht van de Marne, waarmee het langsstromende water van de Marne in het kanaal Ourcq werd gepompt. Tegenwoordig gebeurt dit door elektrische pompen.

Dag 88(49) – zat 25 juni – Isles-les-Meldeuses → Meaux - 22 km – 1 sluis
Nog een vuilniszakje gedumpt bij een picknickplek. Je weet maar nooit wanneer het weer kan. Mijn Marokkaanse vriend is desolé want het brood is nog niet binnen. Vroeg het complete ochtendritueel afgerond, dus om 8 uur liggen we in de sluis. Vandaag komen we welgeteld 2 boten tegen! In Meaux komt een nerveuse zelfbenoemde havenmeester ons vertellen dat wij echt niet aan de drijvende steigers mogen liggen: max 18 m, de politie komt controleren en beboeten. Jammer, want het past perfect. Dan aan een lege kade bij een brug (met zwervers), prima stekje. Ik mag eindelijk weer naar een Vide Maison, maar die blijkt er niet te zijn. Dan op de fiets in de regen naar een brocante. Heel veel gribus onderweg. Meaux kent eigenlijk geen fietspaden, je moet hier over de stoep tussen de voetgangers of op de weg met langsrazend verkeer. Zoals op zoveel plekken in Frankrijk. Meaux is een druk stadje met heel veel straatjes kebab, pizza, kebab, pizza, pharmacie, opticien, boulangerie en honden. De DD arriveert ook eind van de middag. We gaan lekker eten bij de Portugees op de hoek, zeg maar schransen (de 2 carnivoren althans). 

Dag 89 (50)- zon 26 juni - Meaux → Vaires-sur-Marne – 22,56 km – 3 sluizen, 1 tunnel
Ook de grote Brocante markt op zondagochtend blijkt er niet te zijn, dus we vertrekken iets vroeger dan gepland. Uitgezwaaid door Ruud & Ann. Zij wachten hier op hun opstappers uit Utrecht. Varen door de tunnel van Chalifert: nog geen 300 m en hij gaat mooi. Langs Chessy waar we de vorige keer bij een beeldentuin met allerlei fabelachtige figuren en zeemonsters hebben gelegen. Helaas kun je hier niet meer aanleggen. We vinden een prima plekje voor de sluis. ’s Middags samen een fietstocht en zo ontdekken we de prachtige Chocolaterie van Menier. Een verlaten fabriekscomplex opgericht door de Menier-dynastie in Noisiel. Bij de fabriek is uitgegaan van een eenvoudige molen, gebouwd in 1869-1872. De eerste chocoladefabriek van de wereld, een van de eerste gebouwen met een zichtbare metalen skeletstructuur, opgevuld met decoratieve geëmailleerde bakstenen met afbeeldingen van cacaobomen. In 1900 had Menier 50% van de handel  in chocolade in handen (van de wereld!). Sinds 1996 zetelt hier het hoofdkantoor van Nestlé France. Ook komen we onderweg terecht op het Nautisch Stadion van Île-de-France en het wildwaterstadion, waar in 2024 de Olympische roei- en kano-evenementen plaats zullen vinden.

Dag 90(51) – ma 27 juni – Vaires-sur-Marne → Maison-Alford (sluis St Maurice) – 22,18 km – 3 sluizen, 1 tunnel
We starten met een sluis en een tunnel van 600 m. A vaart ‘m er strak doorheen. De VHF kanalen om met de sluizen te communiceren worden niet altijd goed aangegeven en de informatie uit onze vaarboekjes is van voor 2000 dus niet echt meer up-to-date. Lekker hannesen af en toe. Het wordt drukker en drukker op de Marne en de ligplaatsen raken dun gezaaid. Ons oude steigertje is er nog wel, maar niet meer bruikbaar. We varen door tot een wachtplek voor de sluis 18 St Maurice. 22 km wordt onze favoriete afstand! Kont op een steigertje, kop op een grote paal voor de beroepsvaart. Het past net. Het is een komen en gaan van dikke schepen, maar we liggen stevig vast. We kunnen niet van boord, want het steigertje is afgesloten. Ooit een zwemsteigertje, inmiddels te gevaarlijk. Niets nodig, we hebben alles. Eten, water, gezelligheid, film, boek.

Morgenochtend is het gedaan met de Marne en gaan we bij Le Chinois linksaf de Haute Seine op, verder zuidwaarts.