Frankrijk Encore: Canal du Loing - 5 t/m 10 juli 2022

Dag 98 – di 5 juli – di 5 juli – St Mammès → Épisy – 9,34 km, 4 sluizen
Goed ingeslagen in een ieniemienie supermarktje en de bakker (zalig brood). We draaien het Canal de Loing op. Dag mooie brede rivier! Komen 2 spitsen tegen, waarvan de 2 morsige doch vriendelijke schippers gisteren liggend midden in het kanaal een mannenfeestje aan het bouwen waren met een krat bier, een frituurpan en een gettoblaster op 10. We krijgen weer een Sesame mee van een hele aardige supernerveuze sluiswachtster.

Canal du Loing, gebouwd 1720 – 1723, bijna 50 km, 21 sluizen, verbindt het Canal de Briare met de Seine en loopt lateraal aan het riviertje Loing, en is onderdeel van de verbinding tussen de Loire en de Seine.

Moet niet gekker worden. Bij sluis 16 hangen er 2 mannen midden onder de brug met harde muziek. Sluis wordt klaargemaakt voor ons en gaat toch weer op rood. Er wordt niets gecommuniceerd. Na 20 minuten: Hoe lang gaat het duren, messieurs? Weh, misschien een uur of langer of korter (vertaling: tussen 10 minuten en 2 uur). Dan maar weer bellen met de VNF madame: niets mee te maken, gewoon de Sesame gebruiken en doorvaren bij groen. Geen melding van een stremming. Een monteur gaat weg, de ander blijft gewoon hangen onder de brug, mopperend en wel. Heel voorzichtig varen we naar binnen. Hij past precies tussen ons stuurhutdak en de sluismuur. Pfff. Zouwe de touwe ’t houwe?

We vinden een oude kade met bolders. De weg ernaartoe op de motor is een tikje spannend vindt G. Maar Robin en Lombard hebben net een VRO cursus gedaan, dus volgens A kan het. En dat klopt. ’s Middags arriveren ze is de bloedhitte helemaal ingepakt met donkere bescherming. Lekker een uurtje drijven en bijkletsen in het water. De DD ligt verderop voor een sluis.

Dag 99 (57) – woe 6 juli – Épicy → Nemours - 11.4 km, 2 sluizen
DD meldt goede ligplaats in Nemours. We vertrekken laat, Robin en Lombard gaan op de motor. Prachtig plekje midden in het stadje. ’s Avonds brutale jeugd ongevraagd aan boord van de DD, terwijl wij 2 meter ernaast aan dek van de Syrah zitten te eten. Best wel eigenaardig.

Dag 100 – donderdag 7 juli
Dag 100 van onze reis. André mag op de motor van Robin. Vader en dochter gaan samen een toertje maken. Avonds het tochnogpannenkoekenvanRuudvoorRobinsverjaardagsfeestje. We sluiten het af met een potje kolonisten en worden als vanouds ongelooflijk ingemaakt door Robin. ’s Nachts wordt voor onze boot gedeald, 2 junkies raken slaags. Hoop geschreeuw. Net als G overweegt om toch maar de politie te bellen, druipen ze af.

Dag 101 – vrijdag 8 juli
Vandaag vertrekken Robin en Lombard weer. Wat is het snel gegaan! Zo leuk dat ze geweest zijn. Wij gaan ons verdriet verdrinken tijdens een lunch op een festivalterrein verderop, vlakbij een prachtig stoer kasteeltje.

Dag 102 (58) – zat 9 juli Nemours → Neronville – 15,5 km, 6 sluizen
Zaterdagochtend marché voor de deur! Eén van de redenen dat we zijn blijven liggen. Hij valt een tikkie tegen: weinig kramen, best wel prijzig en soms lange rijen. Of zijn we verwend met de Nederlandse markten? Interessant om te zien dat de Fransen in een lange rij gaan staan in de zon voor een kilo kersen en met groot gemak allerlei kaasjes kopen van 30 tot 60 euro de kilo. Zwaaien bij de ligplaats gaat gelukkig goed, net diep genoeg. Weer een prima ligplaats voor 2 schepen. 's Avonds maken we een prachtige fietstocht langs het kanaal en een Chateau.

Elke ochtend zwemmen en de schroef controleren en schoonmaken van plantenresten die zich hebben vastgedraaid. De laatste mosseltjes uit Warten verwijderen waar G bij kan. A kan nog net iets verder met zijn lange armen. Het schip is bijna schoon. We zijn in een cadans gekomen van vroeg op, sporten, zwemmen, varen, relaxen, rusten, lezen, verslag leggen. Klussen, plantjes verzorgen, boodschappen doen, lekker koken. Stukje fietsen, omgeving verkennen, route voor morgen bestuderen. Iemand bellen, appen. En we vergeten vaak welke dag het is. We glijden door het landschap. Alles veranderd langzaam en dat is prettig. Soms is het wat saai en als we de het bijna zat zijn verandert het toch weer. Je verwondert je vooral over het enorme plan achter het waterwegennetwerk van Frankrijk

Dag 103 (59) – zon 10 juli Neronville → Montargis – 19,2 km, 8 sluizen
Pff, lange hete dag. Kunnen geen goede ligplaats vinden. Bij de 3e sluis raakt A. per ongeluk de rode stopdraad aan met het losgooien de tros en moeten we wachten op een reset. Onderweg maakt G een foto van jongens die vanaf een brug in het water springen. Even later komen ze ons achterna en bij een volgende brug, als net we het Canal de Briare zijn opgedraaid, worden we met stenen bekogeld: “Waarom maakte u een foto?”. Stenen gooien en toch u gebruiken, mmm. Ook nog een paar best wel brutale mannen die in de sluis voorbij de hekken gaan en vragen of ze even bij ons aan boord mogen om foto’s te maken. Voel me bijna een provinciaaltje in een grote stad met stadse fratsen. We vinden een ligplaats vlakbij de bioskoop en een hamburgergigant in de volle zon. De DD blijft liggen bij een sluis op het Canal du Loing.

Het water ziet er niet echt fris uit, dus zwemmen zit er niet in. Jammer, want het is bloedheet. G. gaat op verkenning met de fiets. Montargis langs het oude kanaal is schitterend. Op zoek naar schaduw gaan we uit eten bij een pizzeria op de hoek. Blijkt op zondag gesloten. En de volgende 3 restaurants ook. We houden de moed erin. Tenslotte belanden we bij een Turks eettentje: smetteloos schoon, superlieve mensen, heerlijk eten. 
We verheugen ons op Canal de Briare, het oudste kanaal van Frankrijk.