Frankrijk Encore: Sambre - Canal de l'Oise à l'Aisne - 25 mei tot 10 juni 2022

Dag 58 do 26 mei – Thuin →  Jeumont, Frankrijk! – 20,52 km
We hijsen het Franse vlaggetje in Jeumont op een inmiddels verlaten en verwaarloosde Port de Plaisance. Palen voor stroom en water zijn overwoekerd door de Japanse duizendknoop. Toch nog één die het doet: gratis stroom. Een grensstadje van niks, vroeger belangrijk, nu niet meer. Er komen wat ongeduldige vissers met housemuziek en wat dealertjes voorbij en dan keert de rust weer terug. De DD ligt helaas tegen allerlei ijzeren uitsteeksels aan. Maar we zijn in Frankrijk! 7 jaar geleden plannen gesmeed en nu dan toch gelukt. De champagne van Don gaat open om dit moment te vieren. Maar geen plek om langer dan 1 nachtje te blijven.
Totaal: 27 vaardagen, 64 sluizen/liften, 814 km, 106 motoruren

Dag 59 vr 27 mei – Jeumont → Maubeuge – 12,09 km
In Maubeuge komt de VNF persoonlijk de Sesames brengen. Een ingenieus apparaatje waarmee we op afstand de sluizen kunnen bedienen. We moeten hem bij sluis 1 van La Sambre Canalisée weer inleveren. Le Canal  Sambre à l’Oise is van 2006 tot 2021 gesloten geweest o.a. vanwege een lekkage in een Pont Canal bij Vadencourt. Na 15 jaar was de reparatie voltooid. Sinds vorig jaar is hij weer van mei t/m september geopend. 10 mensen (mannen?) in dienst om 300 boten per jaar door de sluizen te begeleiden. Alles is geautomatiseerd, maar het werkt allemaal moeizaam of niet. Dus je krijgt een persoonlijke sluiswachter mee die de deuren toch weer ‘manueel’ moet bedienen. Er zitten 2 stangen in de sluis: een blauwe die omhoog moet om het sluizen te starten. En een rode, die omlaag getrokken kan worden in een noodsituatie. Dan stopt alles, dus niet per ongeluk aan trekken!

Dag 60 za 28 mei – Maubeuge → Pont-sur-Sambre – 20,28 km
Bij de 2e sluis (Ecluse Quartes) ligt er een boom vast in de sluisdeur, dus moet G in haar beste Frans bellen om de deuren weer te laten sluiten op afstand, want de deur gaat maar half open en blokkeert de uitvaart. André wrikt de boom ertussenuit en daarna kunnen de deuren weer open. We vinden een ligplaats bij een supermarktje in de achtertuin, aan een te korte kade en voor een helling om bootjes te water te laten. Volgens plaatselijke feestvierders is het geen probleem: er vaart hier niets. G maakt een prachtige fietstocht met Ruud over het grasjaagpad. We zitten nu in de hogere panden van het kanaal.

Dag 61 zo 29 mei – Pont-sur-Sambre →  Landrecies – 19,99 km
Ruud is jarig: 77 en still crazy after all these years. Een sneaky actie om de boot vol met slingers te hangen, mislukt grandioos omdat Juuls direct aanslaat. Leuk geprobeerd. Toch maar vroeg op pad op zoek naar een betere ligplaats en een restaurantje. De DD gaat vooruit en vaart door de 2e sluis Sassegnies. Maar daarna willen de deuren niet meer dicht. De Syrah heeft 2 uur pauze voordat een technische man van de VNF alles weer gereset heeft. De Sambre is af en toe een klein kronkelriviertje met veel groen en overhangende takken. Wat later dan verwacht arriveren we in Landrecies. De DD heeft een prachtige plek gevonden aan een parkje met grote bomen. We vieren de verjaardag met taart en een goodiebag. En daarna een verjaardagsborrel met Pastis, mmmm. En we worden getrakteerd op een pizza in een best niet verkeerd pizzatentje. Echte restaurantjes zijn hier weinig meer te vinden. Friterieën, Kebab, Pizzasnack, afhalerijen. Als het wat beter wordt, is het absoluut allemaal vlees, vis & kip op het menu. Dus geen optie met inmiddels 2 vegetariërs (Ruud en André).

Dag 62 ma 30 mei – Landrecies
De Carrefour verkend en met 6 verschillende kaasjes thuisgekomen. André rondt het verven van de luikenkap af. Palaverborrel met Pastis, mmmm.
Dag 63 di 31 mei - Landrecies
Er zou een stremming zijn bij Etreux sluis 3 tot nader bericht. Dus André en Germienke gaan op onderzoek uit op de fiets. Mooie tocht van 45 km, maar om 12.05 uur niets te zien van een stremming. Dat klopte, die was om 12 uur opgeheven bleek later! Soort variatie op cub op het prachtige grasveld voor ons gespeeld. Wat liggenwehiermooiteliggenborrel met Pastis, mmmmm

Dag 64  woe 1 juni – Landrecies →  Etreux (voor sluis no 7) – 21,91 km
Bij de laatste sluis in de opvaart moeten we de Sesame weer inleveren. We zitten hier in het hoogste pand op 137 m. Hierna begint de afdaling  en bij sluis 1 omlaag (en avalant) bij Gard willen we aanleggen, maar dat helaas niet mogelijk: te ondiep, kade te rond, drijvende steiger niet geschikt voor grote schepen, damwandje te kort en onvoldoende bolders. We krijgen een persoonlijke sluiswachter mee. Dan maar aan de damwand en een boom tussen 2 en 3, mais pas d’autorisation!! De DD lag al met veel geknutsel vast en moet helaas weer verder. Uiteindelijk voor sluis 7 aan een parkeerplaats, met blaffende hond en glasbakken en een huis in brand: vlammen uit het dak. Triest en ook een beetje spannend. Binnen 10 minuten brandt een groot deel van een dak met aanbouw af. Wij in de rook. Dan arriveert de brandweer en is het snel onder controle. Brandborrel met Pastis, helaas heeft G weer een B dag: alleen bananen (vanaf vandaag weer een paar weekjes het ABC dieet).

Dag 65 do 2 juni – Etreux ( voor sluis 7) →  Vadencourt (voor sluis no 19)
Het aantal sluizen neemt toe, het aantal km neemt af. Vandaag  12 sluizen en 10 km. Er heeft zich 15 jaar slib verzameld in het kanaal en we varen soms een beetje over de bodem. De Syrah ploegt zich door de bochten heen, binnenbochten zijn niet meer bevaarbaar. We gaan nu in de sluizen een paar meter naar beneden. De wrijfhouten hangen nog steeds niet helemaal goed. Al met al is het is het strak en geconcentreerd varen om het schip netjes door de ondieptes en in en uit de sluis te krijgen. Niet te ver naar voren vanwege de buse de l'écluse (drempel) of naar achteren (spoelbeurt). Maar wat is het leuk. Nog steeds op zoek naar de beste manier. Maar ja, elke sluis is net weer anders: hoger, lager, bolders op een andere plek, of ineens geen bolders aan stuurboord of bakboord, zijstroompjes, snel naar beneden, langzaam naar beneden. Vandaag weer hele aardige sluiswachters mee. Kan G. goed haar zeer gebrekkige Frans op uitproberen. Prachtige plek voor het nieuwe Pont Canal. Ruud& Ann komen vandaag met de 12-sluizenborrel met Pastis, mmmmmm.

Dag 66 vrij 3 juni
Dagje sportief relaxen: zwemmen, Duko, fietsen, André hardlopen. Prachtige tocht naar Guise via Lesquielles-St-Germain. Over een fietspad van 7 km door de bossen langs de l’Oise terug. Matisse heeft zich in dit gebied teruggetrokken omdat hij een crisis doormaakt (34 jaar oud, met zijn gezin).  In Guise een heel opmerkelijk en enorm gebouwencomplex bewonderd: de Familistère uit 1888, een creatie van Godin. Een bouwwerk typisch voor het utopisch socialisme. Een commune waarin 2000 arbeiders en hun gezinnen gezamenlijk leven, werken en recreëren. Godin was een Frans sociaal geïnspireerd industrieel, ja, die van de kachels en fornuizen.

Dag 67 zat 4 juni
We blijven nog een dagje liggen in de hitte. ’s Morgens nog een keer op de fiets over hetzelfde mooie pad naar Guise naar een Brocante, mijn eerste in Frankrijk. Wat potten voor de kruidentuin gescoord. Ruud merkt op dat het fietspad naar Guise een oud treinspoor is geweest en inderdaad zijn er nog restanten van te vinden. In Guise nog een keer langs allerlei bouwwerken van de Familistère, want dat is toch wel heel erg indrukwekkend verhaal.
André werkt verder aan het dek onder de luikenkap. De rest van de dag is het te heet om iets te doen. En dan is er eindelijk onweer en regen. ’s Avonds pesto van m’n eigen gekweekte basilicum, jum.

Dag 68 zon 5 juni – Vadencourt (sluis 19) → Ribemont (sluis27) – 17,33 kmGroen, groen, nog steeds groen. Het blijft mooi maar we verlangen ook wel weer naar wat meer ruimte, breder (dieper?) water en uitzicht. Het in en uit de sluis varen gaat nu appeltje eitje met een nieuwe, soepeler en minder gladde tros, en andere bevestiging van de wrijfhouten. Halverwege krijgen we weer een eenvoudige Telecommande = afstandsbediening (een Sesame) om de deuren van de sluizen te openen. Voor het sluiten van de deuren en het sluizen moeten we de stangen in de sluis bedienen. Werkt goed dit keer bij ons.

En we zien eindelijk de allereerste vrouwelijk sluiswachter. Iedereen is weer erg behulpzaam. Na het aanmeren een rondje fietsten. In het kanaal drijft een klein wild zwijntje. Die is te water geraakt en kon niet meer op de kant komen. Hier en daar zitten wel hertentrapjes maar niet heel veel.

Dag 69 ma 6 juni – Ribemont → Tergnier Chauny – 24,15 km
We zien een prachtig mooi bruin reetje dood in  het kanaal drijven. Die is nog maar net verdronken, want die lag er gisteravond nog niet. Sluisdeur 31 wil niet sluiten. Een VNF man komt en probeert van alles. Uiteindelijk gaat hij water lozen en sluiten de deuren dd waterkracht met een klap. Een boodschappenstop bij de Lidl, daarna weer verder. Vandaag 9 sluizen en 7,5 uur onderweg.

Dag 70 di 7 juni – Tergnier Chauny → Guny – 17,89 km
In het water drijft vandaag een dode das. Voorbij Chauny waar we 21 jaar geleden hebben gelegen (nu nog verder in verval), varen we de le Canal de l’Oise à l’Aisne op tot aan Guny. G gaat brood halen 5 km verderop. Nog maar net op pad en het gaat stortregenen. Druipend bij het kleine dorpsbakkertje naar binnen en het allerlekkerste stokbrood ooit gekocht en een tartelette au citron als beloning. André heeft een jonge gele kwikstaart in de stuurhut in paniek tegen alle ramen aan.

Dag 71 woe 8 juni – Guny → Pargny Filain – 25,14 km
Er is weer beroepsvaart. We komen een geladen spits tegen, die letterlijk over de bodem vaart. Gelukkig op een gunstige plek, zodat hij goed in het midden kan blijven. Water bunkeren op de sluis, we zijn zo vol. Damsterdiep nog niet, want die wilde ons niet te lang laten wachten. We vinden weer een mooie plek aan een steigertje met stroom en water voor € 7 euro per nacht, laatste stop voor de tunnel van morgen. Prachtige omgeving met meren. G gaat op verkenning op de fiets naar de ingang en uitgang van de 2,5 km tunnel. Een tunnel is altijd het hoogste kanaalpand door een berg.  Kom er niet tegenop gefietst en moet afstappen, idem naar beneden want het is te steil met allemaal los puin. Kom weer een uur lang niemand tegen behalve een huiskat, een schitterend reetje, een rode wouw en allerlei geritsel maar te laat om te spotten wat het was. Zo’n fietstochtje doet de verbazing toenemen hoe ze die kanalen, sluizen en tunnels toch gebouwd hebben. Deze is kaarsrecht 2,5 km door een berg heen in 1887! 

Dag 72 do 9 juni – Pargny Filain → Bourg et Comin – 12,74 km , 1 tunnel
Het gaat allemaal heel vlot, de tunnel is verlicht en we krijgen vlot groen licht, breed genoeg en een mooie rand aan bakboord  om langs te glijden. Zelf nog een schijnwerpertje erbij en hij gaat perfect. Bij het invaren kunnen we het einde al zien. Het grappige is wel dat je al snel geen gevoel meer voor de afstand hebt. En omdat de GPS niet werkt, geeft onze meter snelheid 0,0 aan. Geen idee hoe hard we varen. Ruud & Ann weten een plekje aan het einde van het Canal , gratis met stroom en water. Helaas ligt er een wat smoezelig verlaten jacht in de weg en na onderling overleg en met enige schroom besluiten we het te verleggen, zodat wij er ook nog bij passen.  Om Robin’s 25e verjaardag op afstand te vieren eten we vanavond pannenkoeken van de one and only Koning Pannenkoekenbakker Ruud. Joegee!

Dag 73 vrij 10 juni
We blijven een extra dagje liggen: water & walstroom betekent bed verschonen, wassen draaien, klussen, huishouden maar ook nog tijd voor lezen, fietsen, wandelen, zwemmen, Juuls borstelen. Ai, ai, ai, wat hebben we het toch goed. Planning: morgen draaien we le Canal lateral à l'Aisne op. En daarna Canal de l’Aisne à la Marne en over la Marne richting Parijs. Parijs tikken we even aan maar slaan we verder over, daarna draaien we de Seine naar het Zuiden op.

Totaal: 72 dagen, 37 vaardagen, 527 motoruren, 995 km, 128 sluizen