Frankrijk Encore: België - 7 mei tot 25 mei 2022

Dag 39 zat 7 mei – Maastricht → Luik – 24,27 km
De DD scoort de laatste Volkskrant en we vertrekken met Margot en Bart en de fietsen aan boord. Een half uurtje later gaan we de grens over bij Sluis Klein Lanaye. We worden geschut met 4 grote schepen en een paar jachtjes, wij in de sluis langszij de DD zodat alles erin past. Veel oude industrie onderweg, gedeeltelijk gesloten en vervallen. Bij de aanlegmanoeuvre aan een kade bij Luik worden we door het schroefwater van een groot binnenvaartschip stevig tegen de kade aangezet. Toch maar iets meer geduld en afstand de volgende keer. De bolders staan wel erg ver uit elkaar. We gaan wat verderop liggen, bij het bord "verboden te parkeren zonder toestemming". Margot en Bart gaan op de fiets Luik onveilig maken. De DD & de Syrah hebben weer wat te borrelen: we hebben België gehaald!

Dag 40 zon 8 mei – Luik → Amay – 26,58 km
We zwaaien Bart en Margot uit. Die gaan weer fris en fruitig op de fiets terug naar Maastricht. Wij scharrelen door Luik met een oneindige rij troosteloze en tegelijk prachtige oude installaties en fabrieken (cement, staal, zand, grint, elektriciteit). Bij Amay staat nog een muurtje van een voormalige sluis, met bolders. Prachtige aanlegplek en leeg! Brede slingerende Maas met hoge heuvels om ons heen. We zijn nu  echt in het buitenland.

Dag 41 ma 9 mei – Amay → Andenne – 24,14 km
Rustig dagje varen, 2 grote sluizen, veel mooie bruggen over de Maas vooral bij Hoei. We leggen aan in Hoei voor boodschappen, maar kunnen helaas het terrein niet af, dus dat wordt doorvaren. Bij de eerste sluis wordt een nieuwe ernaast aangelegd. Indrukwekkend.

Heerlijke Indische ballen van Ann op de DD. Mooi plekje aan de kade net buiten de sluis in Andenne. Wel wat onrustig met grote schepen die af en aan varen en een schietoefenterrein aan de overkant.

Dag 42 di 10 mei  - Andenne → Namen – 18,08 km
Germienke communiceert voor het eerst in het Frans met de sluizen. Pfff. We vinden een aardige plek in het centrum van Namen, maar willen allemaal de volgende dag de drukte weer uit. Behalve een citadel en hele mooie muurbloemen is het toch vooral veel grijs, stof, auto’s, smalle stoepen, winkels, hondenpoepzuigers, bouwvakkers en herrie.

Dag 43 wo 11 mei – Namen → Sambreville 26,43 km
4 vlotte sluizen met 3 bateaux de pleasance tegelijkertijd, dat schiet lekker op. Met meer boten meer macht. We hebben i.i.g. de sluis gehaald die vanaf vrijdag 5 dagen in stremming gaat, dus ons doel bereikt. We leggen aan in een bocht voorbij de sluis, maar we blijken op het zand te liggen. Dus loswrikken en verder. Voor een verlaten brandweerstation bij Sambreville een tevens verlaten kade gevonden. Prima stek voor één nacht. Germienke en Ruud gaan nog een stukje fietsen, maar van Sambreville wordt je niet vrolijk. En fietspaden kennen ze hier niet. Maar langs het kanaal is het te doen. Het regent nog steeds niet.

Dag 44 do 12 mei – Sambreville → Thieu – 61,94 km
Vandaag een lange dag voor de boeg, maar het gaat vlot. Althans de 6 sluizen die op de planning stonden. We zijn nu in het hoogste kanaalpand. Een geschikte ligplaats kunnen we daar niet vinden en we moeten dus blijven varen en zelfs de lift nemen die voor zaterdag op het programma stond.
De route van vandaag gaat door Charleroi over de Samber, vervolgens een stukje Canal Charleroi–Bruxelles en een afslag naar Canal du Centre. Deze 2 kanalen moesten het stroomgebied van de Maas en de Schelde met elkaar verbinden. Napoleon had hiervan al het economisch belang ingezien. In 1832 wordt het Canal Charleroi-Bruxelles met 16 sluizen in gebruik genomen, in 1968  vervangen door het Hellend vlak van Ronquières. In het Canal du Centre zijn er eind 19e eeuw, begin 20e eeuw (1886 – 1917) 4 hydraulische verticale scheepsliften gebouwd voor schepen tot 300 ton om het hoogteverschil te overbruggen. In 1957 wordt in België de wet van 1350 ton aangenomen om te moderniseren en zodoende te kunnen concurreren. Naast de bouw van nieuwe sluizen moest een hoogteverschil van 73,15 meter opgelost worden. Uiteindelijk is gekozen voor een omleidingskanaal met een enorme kanaalbrug Sart met een lengte van bijna 500 m en een lift: de reus van Strépy-Thieu. Een verticale kabellift. Deze werd uiteindelijk in 2002 geopend, ver nadat de steenkoolmijnen waren gesloten en  de zware industrie grotendeels was verdwenen. Het wordt daarom ook wel één van de Belgische grands travaux inutiles GTI - grote nutteloze bouwwerken - genoemd. De Engelse term hiervoor is White Elephant en dat is dan weer nutteloze informatie, maar wel leuk. De laatste jaren is er sprake van een toename van de scheepvaart. Mogelijk vormt het in de toekomst een serieus duurzamer alternatief voor het vervoer over de volle wegen.

Dag 45 vr 13 mei – Thieu → 2e ligplaats Thieu – 0,47 km
Germienke vertrekt  ’s morgens vroeg op de fiets naar Brussel langs het Canal Charleroi-Bruxelles. André vaart met Ruud het schip door de sluis naar het bassin voor lift 4. We mogen er bij hoge uitzondering 1 nachtje liggen. We moeten morgen 10 uur weg. Bij het invaren van de sluis doet André een ‘Breukelaartje’: omdat er net een beladen spits voorbij komt, stuitert de Syrah als een balletje van de ene wand naar de andere. Dat hebben wij in de buurt van Breukelen vanaf het Amsterdam-Rijn kanaal ook eens gedaan. Au. Ann, Ruud en André krijgen een rondleiding langs de machinerie die al meer dan 100 jaar in gebruik is.
André haalt Germienke op de terugweg op, op de fiets, bij het Hellend vlak van Ronquières. Uiteindelijk 110 km op de teller.

Dag 46 zat 14 mei – Thieu → Hoedeng-Goegnies – 7,98 km
De oude liften van het Canal du Centre staan vandaag op het programma.
Vandaag willen we lift no 4, 3 en 2 doen. Lift no. 1 is helaas niet open voor ons.
We liggen klaar voor lift no 4, maar hij doet het niet want er zit een ‘poisson’ in het hydraulische systeem. Een dik uur later doet alles het weer, maar inmiddels is er een rondvaartboot gearriveerd  en die gaat voor. Na 2 uur dobberen voor de lift mogen we naar boven. De Syrah gaat samen met de Goodwin van Hestia en Michiel met wie we inmiddels hebben kennisgemaakt over het water.

De liften zijn sensationeel. Het water wordt steeds smeriger. Na de 3e lift (lift no. 2) kunnen we niet verder en in de zwaaikom (bassin virement) halen we enorm stinkende zwarte modder naar boven. Het is zó ondiep dat we niet bij de kant kunnen komen, maar we vinden op de terugweg één bolder verscholen in het gras. Hup, de sputpaal vóór eruit, DD langszij. Met onze laatste restjes uit de voorraad van beide schepen openen we La Cantina. Perfect. Germienke gaat ’s avonds nog een stukje fietsen en borrelen op de Goodwin die verderop vlak voor lift no. 1 aan een kleine steiger ligt.

Dag 47 zon 15 mei – Hoedeng → Thieu - 5,96 km
Lift 2, 3, 4 en de sluis terug naar Thieu aan de kade, waar de DD na woordenwisseling met een boze visser de kade voor ons heeft vrijgemaakt. Alle mannen van de bruggen en liften loodsen ons dit keer soepel en vriendelijk door alles heen. Het was een prachtige en indrukwekkende belevenis. Op de DD trakteert Ruud ons op Quattro Pizza Kartone van de plaatselijke supermarkt en kijken we de allerlaatste aflevering van Podium Witteman. Tijdens ons avondwandelingetje komen we in een uitgestelde carnavalsoptocht terecht, specifiek voor dit gebied: de Gilles met hun hoeden van struisvogelveren, riem met bellen, een witte muts, een pak opgevuld met stro, klompen en een korf met sinaasappels. Alleen mannen mogen dit kostuum dragen. Ze stampen met hun klompen op de aarde om deze vruchtbaar te maken. De bellen verjagen de boze geesten. In maart 2022 werd het afgelast na een verschrikkelijk ongeluk ’s ochtends vroeg hier in de buurt, waarbij iemand met hoge snelheid inreed op de carnavalsstoet: 6 doden en 37 gewonden.   

Dag 48 ma 16 mei
Dagje rust. Sinds Maastricht hebben we elke dag gevaren terwijl we meer van het ritme zijn van een halve dag varen, anderhalve dag rust. In de vroege ochtend een volledige maansverduistering, helaas niet te zien.
André maakt de kachelpijp schoon, de gek is helaas niet meer te redden. Vervolgens is de olie en het filter van de generator aan de beurt. Germienke kan eindelijk weer uitgebreid zwemmen en maakt het schip op de waterlijn en eronder een paar meter schoon. Nog steeds mosseltjes uit Friesland bij ons. Telefonisch koffieleutuurtje met buurvrouw Janine uit Warten.

Dag 49 di 17 mei  
Nog een rustdag. We maken een lekkere wandeling met Juuls van een paar km langs het oude kanaal. Juuls zigzagt over het pad aan een lange lijn, en wij dansen erachteraan. Verlaten sluisjes en overal Japans knoopkruid.
We brengen een bezoek aan de permanente expositie op de 8e verdieping bovenin de lift met een overzicht van de Belgische binnenvaart vanaf 1830, de bouw en werking van de lift. Imposant verhaal. Dat waarschijnlijk halve (hele?) dorpen hiervoor zijn  gesloopt, wordt niet toegelicht. Technische, economische en politieke uitdagingen zijn de omschrijvingen die ze gebruiken.
Anneke en Germienke gaan op de fiets boodschappen doen voor een paar dagen. André verft een stuk dek.

Dag 50 woe 18 mei – Thieu → Viesville - 30,5 km
Weer dezelfde route terug tot aan de Samber. Met de Strépy-Thieu lift omhoog. “MET, MET, MET”. We moeten onze MET tonen. Wij weten niet wat een MET is. Geven alle info die we hebben: afmetingen, Europanummer, passagiers. De medewerkers van de lift worden steeds geïrriteerder en roepen steeds ongeduldiger MET, u moet een MET hebben. Als ik uiteindelijk ongerust reageer “Nou, die hebben we dus niet”, reageert de man  “C‘est pas grave hoor. Maak je niet druk. Loop maar mee”.  In de bak zit ook nog een kantoortje. Met een groot computerscherm. “Kijk dat is een M.E.T. en u zit niet in ons systeem. Iedereen die in Wallonië vaart moet een no. M.E.T. hebben. Van ons hoeft het niet, maar wel van de politie. Kijk, de Damsterdiep zit er wel in, maar jullie niet. En dan stoppen we u er nu gewoon in”. We laten alle papieren zien: de meetbrief, het kadaster, de notaris. En dan hebben we ineens een no. M.E.T. Wel heel vreemd dat er sinds 7 mei nu voor het eerst naar onze M.E.T. wordt gevraagd. Met deze enigszins Kafkaiaanse belevenis zijn we inmiddels bovenaan gekomen. Weer over het lange kanaal en de Sart Kanaalbrug. Daarna nog 1 grote sluis. Terras aan boord gemaakt. In de berm heeft iemand zijn oude huisraad gestort, waaronder een kapotte buffetkast met  mooie oude facetspiegel. Ruud helpt me om hem eruit te slopen. De grote sneuper uit Warten is weer helemaal gelukkig. Het is drukkend heet. De wereld snakt naar regen. Ann & Ruud komen met homemade Gazpacho en Haringsalade langs. Wij gooien er een couscoussalade tegenaan en met een koude fles witte wijn wordt het terras ingewijd.

Dag 51 do 19 mei -Viesville → Abbaye d’Aulne (Thuin) - 20,6 km
Bij de 1e grote sluis willen we water tanken: wij hebben nog, de DD is bijna leeg. Maar in de sluis kan de DD niet tanken (te ver van de waterslang) en wij wel. Toch maar afvullen. Er komt zo’n puist water uit dat Germienke met moeite de slang in het gat geduwd krijgt en zelf ondertussen ook even een spoelbeurt neemt. Het gaat zo snel dat de tanks aan SB en BB niet kunnen levelen, maar we moeten stoppen voordat we echt vol zijn want we zakken al weer snel in de sluis.
Heel veel gribus onderweg.

Na de WOII neemt het belang van mijnbouw en staalindustrie af en kunnen de verouderde gebieden niet meer concurreren met nieuwe industriegebieden. De werkeloosheid in dit gebied is hoog. Veel vervallen fabriekscomplexen. We nemen afscheid van de laatste cement- en grintfabrieken en verlaten industrieterreinen. We varen de Samber weer op, nu verder naar het zuidoosten. Verschrikkelijke laatste grote sluis amont (stroomopwaarts). De sluiswachter halveert de sluis maar zet wel alle kleppen open en daardoor ontstaat er een gigantische stroming gek genoeg van achteren naar voren. We hangen aan een lullig pinnetje in de sluismuur dat de naam bolder niet mag hebben. Botsen met trossen strak als staalkabels. Met klotsende oksels komen we  heelhuids boven, bijna tegen de sluisdeuren aan.  Dat was een memorabele laatste gezamenlijke schutting. Hierna voorlopig kleine spitsensluisjes 38,5m x 5,05m, daar passen we niet meer samen in. Nog 2 kleine sluisjes om alvast een beetje te wennen – dat gaat nog niet perfect - en dan direct daarna een prima plek voor 1 nacht. ’s Nachts een flinke regen- en hagelbui, eindelijk! Onze hele vloer is gespikkeld, want we hadden nog alles open staan.

Dag 52 vrij 20 mei – Abbaye d’Aulne (Thuin) → Thuin - 9,3 km
Dag 52, 26e vaardag: we lopen 1 op 2. In totaal 60 sluizen (w.o. 8 liften). De DD gaat vooruit want wil ergens water tanken en Juuls moet naar de dierenarts. Ik wandel een stukje mee langs het jaagpad en op de terugweg vindt ik een een prachtig vogelboek uit 1959  in de minibieb bij de sluis , een soort Verkadeplaatsjesboek maar dan Belgisch van Côte d’Or.

We varen direct in het prachtige slingerende groen. Hier doen we het voor. 3 spitsensluizen vandaag: de eerste gaat als een zonnetje, gezellige sluis met houten beelden, plantjes en een maison d’insects en 3 aardige sluiswachters die lopen te tutten met de plantjes. Bij de 2e maken we de fout te dichtbij de sluis te komen en de grumpy sluiswachter ziet ons niet want is in een hokje zonder ramen met z’n telefoon bezig. Hij gooit toch de hele boel open voordat we teruggekrabbeld zijn, waardoor we door de onderstroom tegen de sluisdeur aanplakken en niet meer wegkomen. Het wordt tijd voor een betere deodorant.  Het wordt in de volgende sluis goed gemaakt door een superaardige sluiswachter die ons bovendien een overnachtingsplek aanwijst. Midden in heftige regenbuien komen we Thuin binnen met nauwelijks zicht. De DD ligt er gelukkig al en wijst ons de weg.
Juuls krijgt een behandeling en moet over 5 dagen terugkomen. Tijd voor een wat langere stop. Prima plek, geen verkeer langs de boot, gratis stroom en water. 4 x pizza express: Jammy!
Dag 53 zat 21 mei – Thuin
Dagje huishouden, plantjes verzorgen, zwemmen in het groene water, een wandeling naar les Jardins Suspendus van Thuin – de hangende tuinen, 200 privéterrassen die een onderdeel zijn van de oude vestingwerken van de stad. De superaardige dierenarts komt op bootbezoek bij de DD en wil Juuls woensdag weer zien. Dus we gaan ons voorlopig hier vermaken. Na de schranspartij van gisteren houden we het bij een kopje soep en tot slot een prachtige film in Cinema Syrah: Être et Avoir, een van de 150 dvd’s die klaar liggen. Want tv kijken is voorlopig voorbij.

Dag 54 zon 22 mei – Thuin
Hè, hè, sinds vanmorgen Nederland in Beweging met Duko en Olga weer opgepakt. Vandaag staat een bezoek aan het oude trammuseum + een tochtje met de tram op het programma: 30 oude voertuigen van de nationale Maatschappij van Buurtspoorwegen die het grootste tramnet ter wereld ooit vertegenwoordigen. We doen alle mogelijke tramtochtjes met de meer dan enthousiaste vrijwilligers van het museum. 's Middags Pastis gedronken op een dorpsterras, (voor mij voor het eerst). Oeiiiii, wat een gevaarlijk lekker drankje. Waarom ontdek ik dit nu pas? 's Avonds fritesfestijn met een sauzenbar.

Dag 55 ma 23 mei - Thuin
André, Ruud en Germienke gaan boodschappen doen bij een Colruyt 4 km de berg op (G. gaat lekker met haar e-bike). Nadat we de winkel hebben leeggekocht, blijken de pasjes van A en G niet te werken. Dat belooft wat. Gelukkig die van Ruud wel. Hobbelend over de middeleeuwse keitjes van Thuin komen weer weer heelhuids beneden. We verhalen het schip naast de DD. Wij water en stroom en de DD hoeft geen afmeerponton voor jachten meer te zijn (gisteren waren ze ingebouwd). 's Middags flinke regenbuien.
Dag 56 di 24 mei - Thuin
Gisteren een stuk van een kroon afgebroken (G) . Dus op zoek naar een tandarts. Helaas zit de beste een beetje in de buurt helemaal vol. Maar ik wordt gebeld als er een gaatje 😬 is.  De apotheek schiet ook nog te hulp. Iedereen is reuze behulpzaam, maar dat mag niet baten. In het ziekenhuis in Lobbes zijn ook tandartsen. Dan maar op de fiets langs. Fikse klim omhoog, mooi pad over landweggetjes. Bij mijn eerste keuze toch vriendelijk geholpen, ik heb een afspraak voor morgen! Prachtig tochtje over het jaagpad langs de groen, groen, groene Samber terug. 

Dag 57 wo 25 mei – Thuin
Opnieuw een fietstocht naar de tandarts, kroon gerepareerd. André tikt ondertussen met de racefiets net niet Frankrijk aan. ’s Avonds viel de reparatie er weer uit, balen. Net zo goed mijn portemonnee in het kanaal leeg kunnen kieperen en een jaar met een afgebroken kroon. Maar het kan geen kwaad, niet repareren was ook een optie, zei de tandarts. Juuls naar de dierenarts. Hopelijk beter geholpen. We hebben niets meer te doen in Thuin. Het is mooi geweest maar we hebben allemaal weer heel veel zin om te gaan varen. Morgen vertrekken we eindelijk naar Frankrijk!