Frankrijk Encore: CRR, Saône - Dole via St Albin terug naar Gray - 10 nov t/m 25 nov

Dag 226 (95) -  do 10 november – Dole → Auxonne – 32,6 km, 10 sluizen
Bij onze 400e sluis aan de Rue de Paradis krijg ik het bericht dat ons nichtje Julie (van Daan en Veerle) vanmorgen is geboren! Alles goed, fantastisch nieuws. Wij varen vlot door het Canal du Rhône au Rhin (CRR) en bij de laatste sluis worden we zelfs tijdens de lunchpauze van de sluiswachter vriendelijk de Saône op gesluisd. Al met al was het uitstapje op dit kanaal zeer de moeite waard.

In Auxonne hebben we een heuse eigen steiger. Ik start eindelijk met het grote fotoproject. Foto’s uitzoeken – analoog en digitaal - van de afgelopen 25 jaar. Wie kent dit niet? Een rondje langs alle bezienswaardigheden: een Notre Dame, de artillerieschool waar Napoleon Bonaparte is opgeleid, fortificaties, torens. De 11e van de 11e is een belangrijke nationale feestdag in Frankrijk: herdenking van het tekenen van de wapenstilstand, einde van WO I en alle gesneuvelden. Veel militairen op straat in dit stadje met een grote kazerne.

De DD zou zaterdag gaan varen, maar het is zo mistig het vertrek een dag wordt uitgesteld. Kunnen we wel genieten van de te lekkere blauwe kaasfondue van Ann en Ruud!
 

Dag 229 (96) -  zo 13 november – Auxonne →Pontallier-sur-Saône – 16,8 km, 1 sluis
Echt een kort zondagstochtje😉.  We vertrekken vroeg om van het mooie ochtendlicht te genieten, maar het blijft de hele ochtend grijs. We leggen voor 11 uur aan. Een hele leuke fietstocht naar het Canal entre Champagne et Bourgogne (CCB). We sluiten de zondag af met een Podiumpalaver op de DD: bijna al een traditie op zondagmiddag. De mobiel als hotspot- zolang er voldoende GB’s zijn – en dan kunnen we gewoon tv kijken. Vodafone heeft nog steeds niet in de gaten dat ik al eeuwen in Frankrijk zit. Begrijpen doe ik het niet, maar ik ga ze er niet attent op maken.

Dag 230 (97) -  ma 14 november – Pontallier-sur-Saône → Gray – 29 km, 1 sluis
Prachtige herfstdag op de rivier, we varen het CCB voorbij. We passeren onze tweeduizendste km met alle weertypes: zon, wolken, regen. De meeste bomen zijn nu geel in allerlei schakerringen, of kaal met de grote groene bollen maretak. De oevers liggen bezaaid met de mooiste bladeren. De rivier wordt langzaam wat smaller, meanderend met verzande binnenbochten en halve (soms hele) bomen in het water. Vanaf wanneer de Saône de Petite Saône gaat heten, is ons niet duidelijk maar hier begint het erop te lijken.

In Gray treffen we een lange kade en we kruipen achter de Belle Etoile, het enig bootje dat er ligt. Stroom, water en er komt zelfs een mannetje van de gemeente vuilniszakken voor ons ophangen: “ik dacht dat het winterseizoen al begonnen was”. Zo attent!  Ik ga Gray verkennen op de fiets. Gray is grijs, geen opwindend plaatsje. Wel een mooie brug. A gaat weer hardlopen, het komt in zijn systeem. Het probleem met de koeling van de aggregaat wordt voorlopig getackeld door het pompje nog lager te bevestigen. De DD breekt de zonnetent af, zodat ze zonder schade door de tunnels kunnen varen. Ook nog tijd voor een bruggenloopwandelingetje. Verder maken we de Lidl en de Intermarché (onze buur) onveilig. Vol met water, stroom en voedsel, een schoon bed en een lege wasmand kunnen we er voorlopig weer even tegen.

Dag 232 (98) -  woe 16 november – Gray → Savayeux – 25,9 km, 1 tunnel v Savayeux, 4 sluizen
Wat is het toch fijn dat  we in een gebied wonen met seizoenen. Ook al lijkt de natuur in de war – amper 2 weken geleden was André in korte broek aan ’t verven & zaten we nog buiten aan de biertafel – nu is het toch echt herfst. Het zwemwater ’s morgens is ijskoud, de dagen worden korter, de kruidentuin is langzaam in winterstand gekomen. We verlaten grijs Gray en varen naast de barrage met foeragerende zwanen de sluis onder de mooie brug in.

Bij de uitgang van de tunnel v Savoyeux (640m) is een ligplek. A gaat rennen, de trappen omhoog een rondje over de tunnel naar de sluis aan de andere kant. Ik probeer met de fiets van het terrein af te komen ook over een trap (wat lukt, vraag niet hoe pff) en maakt een 20 km fietstocht. We zijn uit het donkere gat van de tunnel gevaren naar het onbekende. Het plekje bevalt ons wel: er komt niets voorbij gevaren, gelopen, gefietst,  ’s nachts is het pikdonker. We blijven nog een dagje. De DD gaat alvast verder, want er volgt nog een tunnel en daarna kunnen ze de zonnetent weer opbouwen.

Dag 234 (99) -  vr 18 november – Savoyeux → Saint Albin  - 26 km, tunnel v St Albin, 6 sluizen
Goeie dag om te varen: de wind is gaan liggen, wel bewolkt maar genieten. Alles gaat vlot. Halverwege een bedelende balkende sluiswachter. Als hij een wortel te pakken heeft, is hij eindelijk stil. Wanneer we de tunnel van St Albin (680m) uit komen, vinden we net om de hoek een prachtige ligplaats. Geen stroom of water, wel een onbetaalbaar uitzicht.

Nadat we aangelegd hebben, leest André een Avis van de VNF: de sluiting van het Canal du Vosges is verlengd tot 9 januari! Tjonge, dat is slikken. We lassen een tussentijds palaver in op de DD, die een paar km verderop ligt in Scey. Ruud & Ann zijn ervaren Frankrijkvaarders, maar zo bont hebben ze het nog niet eerder meegemaakt. Corona, droogte, achterstallig onderhoud? Je ziet ook bijna geen schepen meer. Ruud gaat na het weekend voor de zekerheid nog bellen met de VNF, want 9 januari kan ook 9 december of 9 februari worden, maar we hebben weinig hoop. Zaterdag zien we ontzettend veel modderig water over de barrage komen.

We vullen de dagen met wandelen, broodbakken, foto’s inplakken, fietstochtjes en Annekes Pistousoep  (mmmm) op de DD, in het pikkedonker op de fiets terug.

’s Maandags spreekt Ruud een deskundige dame van de VNF. Ze gaan het waterreservoir van Bouzey helemaal leeg laten lopen. Deze zou het hoogste pand van het Canal des Vosges moeten vullen. Maar er zit ergens een lek dat gerepareerd moet worden. Waar precies weten we niet (en de VNF waarschijnlijk ook niet). Grands traveaux. En het gaat zeker tot 9 januari duren of langer. Nou, het roer gaat dus om. Geen Nancy en geen oud en nieuw in Metz, dat halen we niet meer. Tant pis.

Dag 238 (100) -  di  22 november – Saint Albin  → Savoyeux – 26,2 km, tunnel v St Albin, 6 sluizen
Onze 100e vaardag! Dit vertrek voelt echt als een keerpunt. De andere keerpunten waren geplande uitstapjes, deze niet. Opnieuw door de tunnel van Saint Albin, de DD komt ons achterop. Lekker toeteren in de tunnel. Het wordt lastig varen, straffe wind, somber weer. We tikken een steiger aan. Maar de dag wordt goed afgesloten: we vinden een nieuwe oude vaarkaart van het komende kanaal. Winkeltje bij de jachthaven lijkt dicht, toch open. Er is niemand, o daar komt toch een mevrouw. Nee, die kaart heb ik niet, très très désolée. Onder de toonbank zeker 5 grote stapels oude kaarten. Heeee? Toch niet, désolée, désolée. Als we afscheid nemen, neemt ze nog één duik onder de kassa: waarachtig! Wel 2e hands en 20 jaar oud - het kanaal had nog een andere naam - maar we zijn er reuze blij mee.

Als we eind van de middag onder de luiken zitten met neef Daan (de kersverse vader) aan de telefoon, gebonk en geroep: Ruud & Ann om ons te waarschuwen dat we dwars in het kanaal liggen. De sputpaal is toch los gekomen op de schuine stenen kant . Ha, ha, dat was de eerste keer in ons varend bestaan & niks aan het handje gelukkig, want wederom geen boot te zien. Blijven opletten dus. ’s Avonds gezellig met z’n 4-en nasi goreng makken a/b van de Syrah. We beginnen ook aan onze 100e (of zo) DVD: de 1e van de serie James Bond films geleend van de DD: Dr No. Langzaam, racistisch, seksistisch, maar toch errug leuk.

Dag 239 (101) - woe 23 november -  Savoyeux  → Gray – 26,4 km, tunnel v Savayeux, 4 sluizen
In de prachtige optrekkende mist wat later vertrokken. IJs aan dek en bevroren trossen. DD als eerste de tunnel in, wij erachteraan. Ruim voorbij de draaistok het licht op rood! Doorvaren toch maar, terugvaren is niet te doen. 200m voor het einde van de tunnel – als de DD er al uit is – gaat de tunnelverlichting uit. Maar ons eigen schijnwerpertje is meer dan voldoende. Windstil, ijs aan dek, laag zonnetje met laatste mistflarden. Wonderschoon.

Met wind en regen leggen we vroeg in de middag weer aan in grijs Gray (zonnepanelen geven 0,0 prik) op onze vertrouwde kade. Dat hadden we echt niet gedacht een dikke week geleden. ’s Avonds goeie pizza op struikelafstand. En er wordt prompt weer door iemand van de gemeente een vuilniszak ophangen! We besluiten 3 nachtjes te blijven liggen. 2 dagen de tijd voor diesel rijden, bed verschonen, blog bijwerken, volle watertank, volle accu’s, volle koelkast en voorraadkast, leeg toilet, lege vuilnisbakken, lege wasmand, oriënteren op een nieuw kanaal etc.

Vrijdag vertrekt de DD. Het ziet er even spannend uit als in de zwaai stroomafwaarts de Bronsmotor ermee uitscheidt, als ze net dwars op de stroom liggen. Maar de herstart lukt gelukkig weer vlot! Wij maken nog een flinke tippel door Gray: veel leegstand, armoede, schimmel en mos. Het lijkt wel of weinig mensen meer in die steile steegjes wil wonen. De middenstand is vertrokken, er wordt niets meer onderhouden of schoongemaakt. Toch nog een fraai gemeentehuis uit de 16e eeuw met geglazuurde dakpannen, mooie uitkijktoren “Paravis”  met een slotmuur (overblijfsel van een burcht uit 1324) en een Onze lieve vrouw Basiliek uit de 15e/16e eeuw.
Morgen (zaterdag) vertrekken wij ook naar ’t CCB.

Vrijdag 25-11-20022
Gray, Saône