Frankrijk Encore: CCB - Rolampont tot Orconte - 21 dec '22 t/m 2 jan '23

Dag 267 (111) – Woe 21 december ’22 – Rolampont  →  Foulain – 15 km, 7 sluizen
Het duurt even voordat we op gang komen, maar we kunnen het nog. Vandaag de kortste dag van het jaar, de lente komt er weer aan. Hier en daar nog een flintertje ijs. Het varen gaat voorspoedig en we vinden een grappige plek in Foulain met de DD, ieder een eigen kadetje, vlakbij een kerkhof. Geen bakker maar wel een enorme Emmaüs. Ik had ernstige afkickverschijnselen na weken zonder kringloop, dus kan mijn geluk niet op. En we kunnen weer gezellig palaveren.

Dag 268 (112) – Don 21 december ’22 –  Foulain → Chaumont – 11,8 km, 8 sluizen, 1 BB
Het gaat trager dan gisteren, vooral het schutten gaat langzamer. We varen vlak voor het eind de DD voorbij, die het wierpotje (van de koeling van de hoofdmotor) vol met planten heeft. Er groeit weer aardig wat hier.  Aan de kade in Chaumont is voldoende plek, maar de volgens de buren is de Capitainerie gesloten tot maandag en is er geen water en stroom. Ruud en André checken wat hier en daar en tillen wat deksels op en voilà: stroom en water! Weer even wat ruiger met water. Een paar wasjes draaien is wel fijn na 2 weken.
En er is 110 meter touw naar ons onderweg uit Utrecht via Emmen, met dank aan Jeanette&Dirk!

Dag 269 - Vrijdag 23 december ‘22
Het regent de hele dag. André tankt illegaal water, dieseltankjes leeggegooid in de grote tanks (morgen weer diesel rijden), wassen gedraaid. Ik ga op de fiets langs het kanaal 4 km terug en dan naar boven. Het is iets minder steil dan vanaf onze ligplaats direct omhoog, maar nog steeds een gemeen klimmetje. Aldi, Lidl, Emmaüs. Wat een rotstad: druk, chaotisch, grijs. Kerstgekte en eenrichtingsverkeer. Pas na een uur vind ik weer de route terug via de nog steilere andere kant naar beneden.
Dag 270 - Zaterdag 24 december ‘22
Vanmorgen ons in het inkoopgeweld gestort, met de fiets naar het Centre de Commerce vlakbij. Geen heuvel omhoog dit keer maar wel een ander soort survivallen. Niemand komt hier op de fiets, behalve die gekke Hollanders. Wij houden dit weekend de feestelijk-geen-kerst-film-marathon: 1900 ofwel Novecento uit 1976, meer dan 5 uur. Vanavond deel 1 op de DD met paddenstoelenpasta en zondag deel 2 op de Syrah met pindasoep. Ja, daar heb je dan de tijd voor als je een jaartje gaat varen.
Dag 271 – Zondag 25 december ‘22
We maken een fietstocht naar het spoorviaduct van Chaumont. Adembenemend, ook vanwege de aardige klim.
We krijgen allemaal een kerstkaart van onze Limburgse buren, die met een klein jachtje + grote hond + fietsen op weg naar de Middellandse zee zijn.

Viaduc de Chaumont
Een groots en indrukwekkend gebouw van 3 verdiepingen, gebouwd in 1885 in klassieke Romeinse stijl. 600 meter lang, 52 meter hoog, 50 bogen over de rivier de Suize, 60.000 m3 metselwerk in 15 maanden met 2500 arbeiders en 300 paarden gerealiseerd. De bovenste laag wordt gebruikt voor treinverkeer. Je kon over de onderste verdieping naar de overkant wandelen, maar helaas is deze nu vanwege een restauratie helemaal afgesloten.

Dag 272- Maandag 26 december ’22 – Chaumont → Vouécourt – 20,9 km, 10 sluizen
In Frankrijk doen ze niet aan een 2e kerstdag, dus we gaan varen. We willen proberen in 4 dagen naar Saint-Dizier te komen, zodat we voor het weekend op een goeie plek liggen voor Oud & Nieuw, de laatste weekendstremming en ontvangst van Aukje & Peter (mijn zus en zwager). Dus we vertrekken bijtijds, alle schepen tegelijkertijd. Niemand heeft zin om nog een uurtje of zo te liggen wachten tot er misschien een havenmeester komt, aan wie we €80 euro kunnen betalen! Mooi tunneltje, steeds breder wordend dal, veel regen onderweg. Wij varen tot Vouécourt. In de stromende regen leggen we aan, we houden het voor gezien, we zijn gaar en nat. DD is een stukje verder tot Froncles gekomen.

273 – Dinsdag 27 december ’22 – Vouécourt → Joinville – 27,6 km, 10 sluizen
We vertrekken met mistflarden en even later varen we langs de DD in dikke mist. Even plotseling is die ook weer verdwenen. In Joinville vinden we een kadetje voor 2 schepen, met een paar semipermanente camperaars. Eentje zonder tanden komt ons helpen met aanleggen en verontschuldigt zich zenuwachtig dat hij in ‘ons’ gratis elektriciteitspaaltje zit. Ach toch. Rommelig, lelijk plaatsje maar wel met de Lidl naast de deur. We maken een start met het inplakken van de foto’s van onze Frankrijkreis 2001. Extra leuk, omdat we nu langzaam in de buurt komen waar we in 2001 ook gevaren hebben.

274 – woensdag 28 december ’22 – Joinville →  Bayard-sur-Marne – 16,1 km, 7 sluizen, diverse BB’s
Na een slechte nacht geen Duko en zwemmen. Het water ziet er ook niet heel aantrekkelijk uit. Onderweg veel ophaalbruggen. De Marne stroomt hier snel en breed. Samen afgemeerd aan een korte kade tussen een beweegbare brug en een sluis. De sluiswachter gaat de sluis voor ons resetten voor morgenochtend, want die wordt normaal gesproken tegelijk met de brug klaargemaakt. Stille plek afgezien van een rammelende trein aan de overkant.

Dag 275 (116) – donderdag 29 december ’23 – Bayard-sur-Marne → Saint-Dizier – 16,2 km, 6 sluizen
Laatste dagje varen in 2022. Op naar Saint-Dizier, een voormalig industriestadje de stad van het Miko-ijs (nu van Unilever, Ola). Hier en daar een haakse bocht en veel beweegbare bruggen, oude spoorstaven die dwars op het vaarwater staan. De kanaalpanden worden kaarsrecht, het dal wordt zo breed dat het op Nederland gaat lijken. Midden in Saint-Dizier is een lange lege kade voor de prachtige oude Miko-toren, nu een bioscoop. Daar kunnen we na inschrijving bij een zeer vriendelijke dame gratis jetons halen voor stroom en water. Aan de overkant ligt Le Presqu’île, een enorm splinternieuw zwembad dat op,  ja je raad het al, op een schiereiland ligt! Verder is er niet veel te beleven in dit stadje: alle denkbare supermarkten, braakliggende terreinen en heropbouw. Het doet een beetje aan Schiedam of Rotterdam Zuid denken. We worden door Ruud & Ann getrakteerd op een ‘tros-uit-de-schroef-etentje’ in een restaurantje met slechte reviews, maar met een goddelijke ossobuco en heerlijke pizza’s.

Dag 276 – vrijdag 30 december ‘23
Dagje diesel rijden, huishouden, Emmaüs, boodschappen, koken. André en ik verhuizen naar het achteronder: leuk, glamping in je eigen huis. Vol verwachting klopt ons hart. Aukje en Peter arriveren in de middag na een voorspoedige reis. Zó fijn om ze weer te zien! Het is meer dan 10 maanden geleden.
Met allemaal goodies: een heus kerstpakket, verf en touw. Feest :-)

Dag 277 – zaterdag 31 december ‘23
De tros van 110 m uitgelopen en de helft naar de DD overgeheveld. De mannen gaan oliebollen en appelflappen bakken met de ingrediënten die A&P uit Nederland hebben meegenomen. Aukje & Germienke nemen de tijd in de Monsieur petit L, die niet zo petieterig is. Aukje slaat kazen, zeepjes en zout in voor Nederland. Ik maak voor het eerst een pithivier. Heel leuk maar bewerkelijk. Gezellig eten met z’n zessen a/b van de Syrah en daarna wijn, oliebollen en Claudia de Breij live a/b van de DD. Met ‘iets wat bruist’ luiden wij het nieuwe jaar in. Klein Holland in Frankrijk. Aan vuurwerk doen ze hier bijna niet.

Dag 278 – zondag 1 januari ‘23
Werkelijk alle winkels zijn dicht. In verschillende ploegjes maken we onze nieuwjaarwandeling door de stad. Geen mensen, geen vuurwerktroep op straat. Alles is uitgestorven. André splitst lussen aan onze nieuwe tros. En de mannen gaan ook nog een rondje hardlopen. De inwendige mens komt weer niets de kort met Mont d’Or uit de oven. Met één goed voornemen voor het nieuwe jaar lukt het nog even niet.

Dag 279 (117) – maandag 2 januari ’23 – Saint Dizier → Orconte – 17 km, 8 sluizen
We gaan weer een paar km stukslaan, zodat er toch nog een einde aan dit kanaal komt. Een grijze dag met veel regen, maar onze opstappers genieten zichtbaar desondanks. De schipper let niet goed op en Peter krijgt gelijk zijn Franse-sluizen-ontgroening in de 2e sluis omdat zijn touw vastloopt. Dus er moet gekapt worden. Verder gaat het lekker die dag. Het ijsvogeltje wordt niet gespot maar wel veel grote kraanvogels!

Kraanvogels
Rond oktober, november trekken kraanvogels uit Noord Europa naar het Zuiden om te overwinteren en in maart terug naar het noorden om te broeden. Vlakbij Orconte ligt het stuwmeer Lac du Der en daar overnachten 100.000 kraanvogels. Overdag foerageren ze in de omliggende akkers, waar wij nu langs varen.  Wat niet heel bekend is, is dat 30.000 kraanvogels niet verder trekken maar in dit gebied overwinteren.  Een kraanvogel is grijs met zwart en wit, zeker zo groot als een ooievaar. Het is een prachtig gezicht als ze opvliegen.

Met een voorzichtig zonnetje komen we aan in Orconte. Hier hebben we in 2013 de DD opgezocht. Maar na de foto’s van vroeger komt er vooral bij André weer wat boven. Peter gaat op de vouwfiets van de DD terug over het jaagpad om de auto op te  halen uit Saint-Dizier en ik ga een flink stuk mee om de benen te strekken. Onderweg al nasi goreng gemaakt dus er hoeft niet meer gekookt te worden. De laatste overnachting op het CCB!