Frankrijk Encore: Canal latéral à la Loire, Loire - Nevers tot Decize - 15 aug t/m 11 sep 2022

Dag 139 (71) – ma 15 aug – Nevers → Fleury-sur-Loire – 23,3 km, 5 sluizen
Na 9 dagen stilliggen, hebben we allemaal ongelofelijke zin om weer wat kilometertjes te maken. Het is mooi geweest daar onder die bomen. Het water is grijs. Ruud heeft gisteren de dode vis lekgeprikt, dat bracht enige verlichting van de stank. En Yfke vindt het ook leuk om nog een stukje mee te varen in Frankrijk. Ruud en Ann weten een mooie plek bij Decize in de rivier, met voldoende stromend fris water.
Met 2 sluizen zijn we het zijkanaal weer uit en dan volgen 3 hele lange panden met 3 sluizen. Ploegen en malen door ondiepte en planten. Een stop in Fleury. Het is een katholieke feestdag in Frankrijk: Maria Tenhemelopneming. Iedereen gaat uit eten. Het terras zit vol met een mannengezelschap. We kunnen vanwege de begroeiing en ondiepte moeilijk bij de kant komen. Nadat ik na 4 pogingen onder intense belangstelling het boldertje nog niet te pakken heb, komt een stoere held op het terras mij redden. Onder luid gejoel en applaus legt hij de lus elegant om de bolder. Even later komt de DD langszij, want achter elkaar gaat hier niet, te ondiep.

    

Voor €9.44 via een futuristische paal met betaalsysteem & na een uurtje bestuderen, hebben we stroom en water. Bijzonder, want Fleury is een gehucht, met kerk en enorm gemeentehuis, van 200 inwoners. De helft daarvan komt die avond naar het terras bij het water. Want vanavond is pizza avond! Ook wij gaan uit eten en worden begeleid naar onze gereserveerde tafel. De pizzakar met 30 verschillende pizza’s op het menu, arriveert. We krijgen de keuze uit niet 30 maar 5 bijna dezelfde pizza’s, geserveerd op een plateautje van karton. Moet gezegd worden: best lekker die pizza Cartonne. Memorabel. Met uitzicht op onze schone was.

Dag 140 (72) – di 16 aug – Fleury-sur-Loire → Decize – 14,9 km, 4 sluizen
Met een lege wasmand, een schoon bed en een volle watertank vertrekken we om weer om 9 uur. Het water staat nu echt laag en we komen niet boven de 4 km/uur uit. De DD moet nog een keer stoppen om te kijken of er niet te veel planten in de schroef zitten. Tergend langzaam malen we ons door het kanaal heen. De damwand is in deplorabele staat, zichtbaar geworden door de lage waterstand. Wel een tweetal bloedmooie sluisjes met aansluitend prachtige mini-aquaducten over kleine riviertjes: de Abron en de Acolin. Er zitten ook nog restanten van katrollen om het touw langs te leiden, om zo de schepen uit de sluis  over het aquaduct te kunnen jagen en andersom neem ik aan. Vanwege de droogte lijkt de herfst al begonnen. 

  

De sluizen worden met de hand bediend door lieve studenten met een vakantiebaantje. Niemand van de VNF - gisteren en vandaag - kan ons meer vertellen over de aankomende sluiting (chômage) van het kanaal, behalve dat hij er waarschijnlijk komt en dat het wel eens 1 of 2 maanden kan duren.

Bij Decize slaan we af richting het kanaal van Nivernais. Via 2 sluizen, Port de la Jonction, kom je op de Loire. Deze 2 sluizen worden nu maar 3 x per dag een uurtje bediend en dan is het dringen. De sluis met zoveel mogelijk schepen zo snel mogelijk vullen, begrijpt niet iedereen en de VNF begeleidt dit niet. Netjes op je beurt wachten begrijpt ook niet iedereen. Daarom duurt het allemaal te lang en na eerst 3 uur gewacht te hebben voor de eerste schutting, moeten we daarna nog een paar uur wachten voor de volgende schutting. Ach, wij hebben de tijd.

 

De laatste sluis naar de Loire zakt zo ver, dat de glijstangen al vroeg ophouden en Ruud weer een touwtje mag doorsnijden. Wij zien de DD op afstand schuin gaan, maar het leek gelukkig erger dan het was. En dan liggen we ineens op de Loire! Een stromende rivier met meer dan voldoende water zo vlak voor een stuwdam: weids en schoon. De ligplaats het hoekje om de oude Loire op, is niet meer toegankelijk. Maar de ligplaats ervoor op de punt van het landtongetje is vrij en schitterend. Ruud en Ann hebben niets teveel gezegd. Om 18.30 leggen we aan. Ruim 9 uur onderweg geweest voor nog geen 15 km. We duiken allemaal het water in. Hier kunnen we het wel een tijdje uithouden.

Dag 141 – woe 17 aug
We leggen de schepen voor elkaar met grasankers en sputpaal. Zo hebben we iets meer uitzicht en privacy. Vandaag is poetsdag, want het dek is onvoorstelbaar vies geworden onder de bomen in Nevers. Bladeren, stof en ook iets plakkerigs. Ruud gaat zelfs met de schuurspons aan de slag. ’s Middags arriveren de Antjes (Janine, Marijke en Willemijn) uit Warten. Gezellig al dat leven in de brouwerij! Alle dames gaan mee met de auto boodschappen doen. Kunnen ze mooi zelf aangeven wat ze lusten en lekker vinden. Eten, borrelen, plonzen: feest.
Dag 142 – don 18 aug
Alle meiden doen de komende dagen elke ochtend mee met mijn ochtendritueel: Dukoën (Nederland in Beweging). G gaat met Marijke en Willemijn appelsap maken van de appeltjes van onze buren Nick en Dioni uit Warten. Die hebben een kistje vol meegegeven. Wauw, lekker! En weer heel veel zwemmen. De temperatuur is nu goed te doen, maar blijft rond de 25 graden.

  

Dag 143 – vrij 19 aug
Wij liggen aan het einde van een lange Promenade des Halles, een 985 meter lange weg onder platanen en lindes, geplant vanaf 1771. Helaas zijn de bomen in het middenstuk nu verdwenen. Die worden vervangen. Vrijdagochtend is er een leuke markt aan het begin van de promenade, waar vroeger ook de veemarkt was. Ruud en Ann brengen Yfke weg naar de trein. De logeerpartij is weer voorbij. Die gezellig meid is bijna een week bij haar Oma en Opa geweest. In Parijs wordt ze opgehaald.

 ’s Middags naar Moulins. Een schitterend Middeleeuws stadje dat in de 10e eeuw is ontstaan, 30 km van het kanaal af. Daar komen we normaal gesproken niet, dus echt een feestje. Lekker slenteren, Orangina in bolle flesjes, ijsje en genieten. ’s Avonds Floris en Sindala in zwart wit uit 1969, slaat in als een bom bij de meiden.

  

De VNF heeft vrijdagmiddag vlak voor sluiting om 18.00 uur de mededeling vrijgegeven dat zondagavond om 19.00 uur de boel op slot gaat voor 40 dagen. Daar moeten we even op kauwen. Wat te doen? In 2 dagen proberen Digoin te bereiken: 70 km, 16 sluizen en hopen dat de VNF ons daarbij coulant begeleidt (helaas niet te bereiken in het weekend) met het risico om ergens in een modderige sloot te blijven steken. Na Digoin kunnen we waarschijnlijk wel verder varen. Of blijven liggen op deze geweldige plek met voldoende schoon water. 40 dagen vast! En dat kunnen er nog meer worden. André had er al rekening mee gehouden, Germienke was zich niet bewust dat de vorige mededelingen nog niet officieel waren maar vindt 40 dagen wel erg lang, maar geen ramp. Wij denken dat we Digoin niet gaan halen. Ruud en Ann willen het liefst gaan varen maar zien het risico ook. Een dilemma. Als we nu uit elkaar gaan, zijn we elkaar kwijt voor de rest van de reis en dat willen we allemaal niet. Na even kauwen (we waren niet zo gezellig voor onze logees), zijn we het er allemaal over eens dat we blijven liggen. Ruud & Ann kunnen eventueel een stuk Canal de Nivernais op (voor de DD wel bevaarbaar, voor de Syrah niet) en komen dan weer terug.

 

Dag144 – zat 20 aug
A met Janine op de fiets naar de Carrefour. G gaat met de meiden jam maken van de Papa’s aalbessen die Gerard en Heleen hebben meegegeven uit onze tuin & van de abrikozen van de markt in Decize. Eierkoeken bakken van het recept van Lombard. Na deze culinaire ochtend, doet ieder zijn ding. De meiden kunnen uren samen spelen en lezen, Janine met een boekie in een hoekie en G uitgeteld en onwel onder de klamboe.
Ruud komt met het goede idee om de rubberbootjes op te pompen en op die manier de omgeving op het water hier de komende tijd te verkennen. We hebben heel wat te klussen op ons lijstje staan. Ruud ontdekt ook een putje met een drinkwateraansluiting. De omgeving is werkelijk schitterend. We worden iedere dag getrakteerd op een prachtige zonsopkomst en zonsondergang. Mooier zwemwater dan hier hebben we nog niet eerder gezien: fluweelzacht en helder. In de hoge bomen schuin voor ons verzamelen zich tegen zonsondergang enorme kolonies koereigers en wat losse kleine zilverreigers. Als de zon bijna onder is komen daar duizenden kraaien en kauwtjes bij. Die geven eerst een gratis voorstelling weg en dansen als één geheel door de lucht. Kortom: we zijn erg senang hier.

Laatste avond gaat André pannenkoeken bakken met de meiden. Marijke bakt haar eerste pannenkoek zelf. En ’s avonds weer Floris. De dvd gaat als verrassing mee naar Warten.
Dag 145 – zon 21 aug
Nog een laatste keer Duko, inpakken en uitzwaaien. Ik mag ook nog wat tassen meegeven met rommelmarkttroep. Wat is het gezellig geweest! G bedje weer in, ziek als een hond. Het blijkt corona. André pompt alvast Sieraadje op, de rubberboot van Gerard en Heleen.

Dag 146 – ma 22 aug t/m 152 zo 28 aug
G gaat een weekje in quarantaine, André klust aan het schip: dek verven, tijdelijke reparatie van het raampje met een plaat multiplex. Het kozijn is namelijk onherstelbaar verrot, een rondje brandstof (Gazole=diesel kopen aan de pomp met 2 grote jerrycans in de fietskar) samen met Ruud. Ann brengt een pannetje heerlijke soep.  We gaan door 30 jaar foto’s heen voor de verjaardag van Elvira (60). Wat een zooitje die foto’s, dat wordt het grote winterproject.

   

Op zondag eindelijk weer een klein fietstochtje, naar een brocante in Champvert langs het Canal de Nivernais: mooi tochtje, mooi weer, mooi dorpje. Al snel is de Nivernais niet meer bevaarbaar voor ons, door de eerste boogbrug halverwege Champvert. Niets gescoord op de markt, hoe is het mogelijk. Raak ik afgekickt? Na een week eindelijk weer onze dagelijkse Palaverborrel met Pastis!!! De thermometer tikt weer 30 graden aan pff, we zijn wel klaar met de hitte.

  

Dag 153 – ma 29 aug t/m 160 zo 4 sept
G komt langzaam weer in beweging. Zwemmen, Duko, stukje varen met het Sieraadje (bijbootje) over de Oude Loire tot aan de brug, fietsrondje naar de barrage aan de overkant. We gaan uit eten bij de Stade Nautique, keuken gaat definitief sluiten. De kaas moest blijkbaar op, pfff. IJsvogel Pecheur Martin heeft onze tros uitgekozen als vaste visstek. Favoriete maar totaal versleten spijkerbroek gerepareerd met de zakdoeken van mijn vader. Fietstochtje naar Saint-Léger-des-Vignes, andere kant van de Barrage. Langs de Rugbyclub: volgende week brocante, jippie! Oude cassettebandjes uitgezocht  (vooral weggegooid). A klust aan de railing.

    

Vaartochtje de (gewone) Loire op met Sieraadje, heul heul mooi maar met motorpech. We krijgen gelukkig een sleepje van Ruud. Een Noor (Jens) vertelt dat de boel 12 sept weer opengaat. Zou het waar zijn? Zaterdag een brocante in onze achtertuin. Daarna 17 km op de fiets langs de Nivernais naar Cercy-la-Tour. Plaatsje aan de Aron, waar het kanaal even overgaat in de rivier, alwaar de 2e brocante. Geweldige jaren 80 vintage lamp gescoord. De sluiswachter bevestigd de roddel dat de kanalen misschien weer open gaan 12 september: het is nog niet officieel maar wel de bedoeling.
De DD heeft zonnepanelen aangeschaft. Laat nou de zon maar schijnen!

 

Zondag om 11 uur in de startblokken bij de fietsen voor een tour de Toueur van onze gids Ruud (en aansluitend Frans lunchen bij Maxime).
De ontwikkeling van de industrie in dit gebied is mogelijk geweest door een verbinding tussen het Canal van Nivernais punt 0 bij Saint-Léger, via de Loire naar het Canal latéral à la Loire. De stuwdam bij Saint-Leger, gebouwd in 1836 zorgde voor een verhoging van de rivierbedding van de Loire en maakte het mogelijk om het gehele jaar de oversteek van en naar het Canal de Nivernais te maken. En is tevens de reden dat wij hier nu tijdens de grote droogte kunnen liggen in 2 meter diep en helder water. De  oversteek van de Loire was vanwege de stroming een hachelijke en ingewikkelde onderneming met sleepkabel en trekdieren. Om de oversteek over de Loire veiliger te maken werd vanaf 1869 gebruik gemaakt van een Toueur, een sleper die zich voorttrok langs een 1800 meter lange ketting over de bodem, eerst met stoom (tot 1920) en later met stroom opgewekt door dieselmotoren. Er komen steeds meer zelfvarende boten, waarmee de toueur overbodig wordt. De laatste Toueur uit 1933, de Ampère V, heeft gesleept tot 1974 en is bewaard gebleven. Tot een paar jaar geleden te bezichtigen in een museum, maar helaas is dit museum door gebrek aan belangstelling ten onder gegaan en sinds een paar jaar gesloten. Net zoals zoveel zaken hier in Frankrijk.

 

Dag 160 – ma 5 t/m 166 zon 11 sept
Het bericht dat het kanaal weer open gaat wordt eind van de week officieel bevestigd voor schepen met een diepgang tot 1.40 m. Blij en ook een beetje met pijn in het hart vullen we de laatste week met varen met Sieraadje, jam maken, markt, water tanken, fietstochtjes, klussen, sterren geel maken, genieten van de zonsondergangen, de vogels en het heldere water, dieseltanks afvullen, tartelettes eten en bij de laatste brocante nog 2 rubberen bandjes scoren. Het blijft warm: tussen de 21 en 32 graden.
Ook onze voorschotbetaling energie in Nederland kunnen regelen. Van 5 euro hink-stap-sprong naar 155 euro gegaan! Terwijl we zero gebruiken. Relatief klein probleem vergeleken met vele anderen in Nederland, maar toch. Staat nu op ‘leegstand’ en we betalen weer 5 euro tot we terugkomen.

Gaan we morgen hier echt weg?